Sanjar Qiam

پنج زندانی طالب، از قید دولت افغانستان، آزاد گردیدند
این پنج تن که مشمول یکی از افراطیون خشن – مشهور به استاد یاسر میشود هفته گذشتهء از زندان رهایی یافتند. به اساس، یک پیام انترنیتی که به یاسر نسبت داده شده، آمده است که او به زود ترین فرصت به جبهه افراطیون خواهد پیوست و "با دو سلاح جهاد را برضد اشغالگران و کافران آغاز خواهد کرد". آزادی این پنج تن در برابر خونبهای یک خبرنگار ایتالیائی گرفته شد، این خبرنگار، بعد از پانزده روز حبس نزد طالبان، تبادله گردید. در گزارش هایی که به ملا دادالله، یکی از فرماندهان مشهور طالبان نسبت داده شده است، او رضایت اش را از این تبادله ابراز نموده و تهعد نمود که تلاش های رباینده گی را افزایش خواهد داد.
این نخستین باریست که آشکارأ زندانیان با طالبان تبادله میگردد. این تبادله، زیر فشار زیادی دولت ایتالیا بالای حکومت کرزی، صورت گرفته است. خط مشی دولت افغانستان تا حال این بوده که ما با دهشت افگنان و طالبان مذاکره نمیکنیم، اما این خط مشی، مثل خود حکومت کرزی، لرزان، است. فاضل سانچارکی مسوؤل اتحادیه ملی خبرنگاران گفت: "ما دو انتقاد داریم – یکی این که آزادی پنج رهبر طالبان از طرف دولت افغانستان در برابریک خبرنگار خارجی، این اقدام قابل پذیرش نیست و جامعه بین المللی هم از این سخت انتقاد دارد. و دوم به یک خبرنگار افغانی هیچ توجه نمیشود. آزادی بیان در افغانستان حمایت لازمی را ندارد."
کشمکش های داخلی ایتالیا در این معامله، نقش داشته است. ایتالیا در افغانستان 1900 سرباز در قالب نیروهای همکاری بین المللی دارد که موجودیت شان از طرف اکثریت پارلمان و مردم ایتالیا رد میگردد، ایتالوی ها خواهان برگشت سربازان شان از افغانستان هستند. با همچو مو قف ضعیف، دادن تلفات برای دولت ایتالیا در حفظ حضورش در افغانستان، گران تمام خواهد شد. ربودن ایتالیایی ها در گذشته هم، با مداخله مستقیم دولت ایتالیا پایان یافته بود. خانم، کلمنتینا شهروند ایتالوی که در سال 2005 در کابل ربوده شده بود در بدل پول رها گردید. تا چند روز دیگر پارلمان ایتالیا،روی حضور نظامی شان در افغانستان رای گیری خواهد نمود و این رای به گمان زیاد، منفی خواهد بود اگر دانیل (مستروجیاکومو) آزاد نمیگردید. آزادی خبرنگار ایتالیایی ارزش زیادی برای مناسبات ایتالیا دارد، طوریکه کریم رحیمی، سخنگوی حامد کرزی اظهار نمود "عمل فوق العاده بود، زیرا که ما به مناسبات خود با ایتالیا، ارج قایل هستیم.: یونس قانونی رئیس مجلس ملی افغانستان گفت : در آغاز، نظر رئیس صاحب بسیار خوب بود. اینها میخواهند یک تبادله صورت بگیرد و این تبادله باعث تشویق طالبان جهت گروگان گیری میگردد، مگر زمانی که ما با صدراعظم نشستیم – مسـله را مطرح ساخت و گفتیم که ما طرفدار رهایی خبرنگار هستیم اما تبادله مشکل ایجاد میکند، چون: کشور های دیگر نیز در افغانستان حضور دارند و غیر مستقیم این عملکردبه معنی تشویق طالبان است. و قرار بود همان روز با رئیس صاحب هم صحبت صورت گرفته میشد و در نتیجه : به هر حال اگراین ژورنالست رها نمیشد ،سقوط حکومت ایتالیا هم مطرح بود، من شاهد صحنه بودم و آدم باید واقع بین باشد. چرا مخالفین از این زاویه استفاده میکردند. اما بهتر بو،د راه های دیگر در نظر گرفته میشد. بهتر بود فرض بفرمایید اگر بحث تبادله هم مطرح بود همین افغان خود ما – ژورنالست ما- در بدل هر دوی اینها، ما اسرا، را رها میسازیم"
این عمل دولت افغانستان یک تاثیر منفی روی روحیه خبرنگارانی خواهد گذاشت که آماده اند خطر را متقبل شوند، طالبان تلاش خواهند کرد تا گروگان گیری را توسعه داده و در نتیجه امنیت کاری موسسات، خبرنگاران و کارمندان دولت به مخاطره می افتد. با مثال قرار گرفتن این سابقه ،برای دولت بسیار گران تمام خواهد شد اگر طالبان گروگان گیری را یک را هبرد نظامی خود قرار دهند. از این راه طالبان خواهند توانست، اسیر های شان را رها نموده و هم پول گزافی را به حیث خونبها بدست آورند تا حملات شان را تمویل نمایند. این تبادله "پیام اشتباهی را برای گروگان گیران در آینده خواهد فرستاد" یک سخنگوی وزارت خارجه انگلیس به اژانس خبری رویترز گفت.
آقای سیفیو سیرکانه : یک سخنگوی رومانو پرودی صدراعظم ایتالیا بعد از آزادی دانیل مستروجیاکومو گفت "ما به این باوریم که زنده گی یک انسان بسیار با ارزش است. و اگر کدام راه برای حفظ زنده گی انسان باشد و به آن راه میرویم. این خط ما بود و هیچ هدفی دیگر نداشتیم" اگر چه این حرف رسمی دولت ایتالیا میباشد اما بار دیگر دیده میشود که سیاست ، یک بازی پنهانی است و واقعیت ها و اهداف اصلی همیشه ، در عقب پرده باقی میماند. اگر زنده گی یک انسان هدف اصلی دولت ایتالیا میبود، پس چرا مترجم اقا ی دانیل مستروجیاکومو را درچنگال رحم به ،اصطلا طالبان گذاشتند زمانی که ما ترحم طالبانی را میدانیم. بعد از اسارت دانیل مستروجیاکومو، طالبان دانیل را مجبور کردند که تماشا کند که آنها چگونه سر رانندی وی را قطع میکنند. بعد از قطع سر رانند، جسد وی را در ریگ مدفون نمود، و سر وی را به دامن دانیل مستروجیاکومو انداختند و چاقوی خون آلود را با لباس دانیل مستروجیاکومو پاک نمودند. اگر زنده گی انسان، به دولت ایتالیا اهمیت میداشت، پس چرا کسانی را از زندان آزاد کرد که خود میگویند که ما انسان های زیادی را خواهیم کشت؟ و یا این که حکومت ایتالیا از انسان و انسانیت حرف میزند،شاید مقصدشان از افغان ها نیست؟
یک پیام تلویزیونی، اجمل نقشبندی" مترجم دانیل را نشان میداد. او از خبرنگاران افغان خواست تا در رهایی وی کمک نمایند. "امروز آخرین قرار ما در نشست مجلس این بود که حکومت افغانستان در جهت رهایی خبرنگار عزیز افغانی ما، اقدامات عاجل نماید" یونس قانونی رئیس مجلس ملی گفت
روش طالبان خلاف شعارها و ارزش های ظاهری شان میباشد. طالبان از یک سو میگویند که ایشان برضد کفار و اشغال خارجیان میجنگد، ولی در عمل با آنها مذاکره نموده و هموطنان خود را اسیر و به قتل میرسانند.
این تبادله پیام ،اشتباهی را برعلاوه رباینده گان آینده، به ماجراجویان خارجی نیز میفرستد. تعداد از ماجراجویان خارجی اکنون در افغانستان، در قالب موسسات خیریه و رسانه های بین المللی کار میکنند. ایشان با خطرات بی موردی میخواهند مقابله نمایند، از جمله این ماجراجویان یکی هم خود آقای" دانیل مستروجیاکومو" میباشد. در حالی که ما هم میدانیم که در ولایت هلمند، بی قانونی مطلق تسلط دارد و در اکثر نقاط آن، دولت حکمرانی ندارد. با وصف آن" دانیل مستروجیاکومو" به هلمند میرود. به اساس معیار های امنیتی که برای خارجیان وضع گردیده است ،اکثر شان اجازه ندارند از محوطه های دارای سیم خاردار شان خارج شوند"
دانیل مستروجیاکومو، به یک روزنامه چپی ایتالوی بنام "له ریپابلیکه" گزارش میدهد. این روزنامه، مخالف حضور نیرو های ایتالوی در افغانستان است. آقای" دانیل مستروجیاکومو" میخواست ماجرا های را ترتیب دهد که یک زاویه چپی مسایل افغانستان راتحت پو شش قرارمی دهد. که با به اسارت کشیدن خود توانست یک نمایشنامه دلخواه را برای ایتالیایان چپی ترتیب دهد
" دانیل مستروجیاکومو" توانست از این طریق، به شهرت خوبی برسد. طالبان بارها اعلان داشته که آنها مخالف آمدن خبرنگاران" غربی به ساحه های تحت اداره شان نیستند، به شرط آنکه به طالبان ازنحوه کار خود اطلاع دهند. در گذشته خبرنگاران الجزیره و بی بی سی به ولایت هلمند سفر نموده بودند. درآینده ماجراجویان زیادی از 36 کشوری که در افغانستان سربا دارد" سرازیر میشوند و زمانی که به اسارت در بیایند دولت های شان توقع مشابهی را خواهند داشت.در مظاهرای که از طرف اهالی هلمند، چندی پیش در لشکرگاه برگزار گردیده بود، اشتراک کننده گان از عدم توجه تولت افغانستان به مصئونیت شهروندان شان اعتراض نمودند. "به هر وجه که میشود باید اجمل نقشبندی از چنگال طالبان آزاد گردد، ولو که در بدل آزادی پنج تن طالب دیگر باشد" فهیم دشتی مسئوول هفته نامه کابل در نشست خبری گفت.
از سویی حضور اشخاصی مانند" دانیل مستروجیاکومو" هم برای افغانستان و هم برای مشروعیت نظام دموکراسی کشور های شان لازمی است. کشور های غربی، مبالغ هنگفتی را در افغانستان به مصرف میرسانند و موجودیت اشخاصی همچو" دانیل مستروجیاکومو" لازمی است. این خبرنگاران معلومات دست اول را به شهروندان خود، مستقل از دولت ترتیب میدهند. این به مردم اطمینان میدهد پولی را که به دولت خود و از طریق دولت خود به حکومت افغانستان میپردازند به جا به مصرف میرسد.