اجمل: یک داستان جدید از تبعیض رفتاری

اجمل با دانیل مستروجیاکومو، شهروند ایتالیا مصروف تهیهء گزارش در هلمند بود که از جانب طالبان دستگیر گردید. در مقابل دانیل دولت افغانستان پنج طالب را رها نمود اما اجمل در چنگ طالبان فراموش شده است. با الهام از جامعه مدنی ایتالیا و تمام نیرو های پوزیسون و اپوزیسون در ایتالیا و تلاش های ثمربخش شان جهت رهایی یک هموطن شان ما هم خیمه یی را در کنار ساختمان مجلس ملی جهت ایجاد یک گردهمایی بروز چهارشنبه 28 مارچ می افرازیم، منظور از این بحث و نشست ها، جلب حمایت جهت رهای اجمل نقشبندی است.

هدف از انتخاب جوار مجلس ملی جذب حمایت وکلا مردم است تا از دولت بخواهند تا راه هایی را جهت رهایی اجمل جستجو نمایند، این اقدام از رسیدن صدمه یی به اجمل جلوگیری خواهد نمود. در صورتی که اجمل به خانواده اش برنگردد، دولت افغانستان باخت واشتباه بزرگ سیاسی را متقبل خواهد شد. نارضایتی از دولت دامنه وسیعی کسب نموده است و مردم رفته رفته به روند های سیاسی بازنده و کهنه همچو طالبان و جنگ سالاران میپیوندند.

ما دو انتقاد داریم: یکی این که آزادی پنج رهبر طالبان از طرف دولت افغانستان در برابر یک خبرنگار خارجی، قابل پذیرش نیست و جامعه بین المللی هم از این سخت انتقاد دارد و دوم اینکه به یک خبرنگار افغانی هیچ توجه نمیشود و آزادی بیان در افغانستان ازحمایت لازمی برخوردار نیست.
حمایت مجلس نماینده گان افغانستان از رهایی اجمل نقشبندی، نشان دهنده ارزش دهی پارلمان نسبت به زنده گی هموطنانش است. اکنون زمان آن فرارسیده که یک ارزش سیاسی واضح گردد تا از نارضا یتی های بیشتر ملی و بین المللی کاسته شود.

آقای سیفیو سیرکانه : یک سخنگوی صدراعظم ایتالیا، بعد از آزادی جیاکومو گفت: "ما به این باوریم که حیات یک انسان بسیار با ارزش است. و اگر کدام راه برای حفظ حیات انسانی باشد، به آن راه میرویم. این خط ما بود و هیچ هدفی دیگری نداشتیم" اگر چه این حرف رسمی دولت ایتالیا میباشد، اما بار دیگر دیده میشود که سیاست ، یک بازی پنهانی است و واقعیت ها و اهداف اصلی همیشه ، در عقب پرده ها باقی میمانند. اگرواقعا حیات یک انسان، هدف اصلی دولت ایتالیا می باشد، پس چرا مترجم اقا ی جیاکومو را درچنگال به اصطلاح" پر عطوفت" طالبان گذاشتند؟ درحالی که ما ترحم طالبانی را میدانیم. چنانچه طالبان بعد ازبه اسارت گرفتن جیاکومو و همراهان، جیاکومو را مجبور کردند تا ببیند که طالبان چگونه سر رانندهء وی را قطع میکنند و بعد از قطع کردن سر راننده، جسد وی را در ریگ مدفون نموده و سر وی را به دامن جیاکومو انداخته و چاقوی خون آلود را با لباس جیاکومو پاک نمودند. اگرواقعا حیات انسانی نزد دولت ایتالیا اهمیت میداشت، چرا کسانی را از زندان آزاد کرد که خود میگویند: " ما انسان های زیادی را خواهیم کشت" و این که حکومت ایتالیا از انسان و انسان دوستی حرف میزند،شاید مقصدشان از افغان ها نیست؟

روش طالبان خلاف شعارها و ارزش های ظاهری شان میباشد. طالبان از یک سو میگویند که ایشان برضد کفار و اشغال خارجیان میجنگند، ولی در عمل با آنها مذاکره ومعامله نموده و هموطنان خود را به اسارت گرفته و یا به طوربیرحمانه به قتل میرسانند، در حالی که به گفته شان با "کفار" از در سازش پیش میایند. رسانه ها یکی از نیاز های مهم طالبان میباشد، برای جهانیان و بعضی افغانها موجودیت طالبان امر محسوس نیست، اما وجود شان صرف توسط رسانه ها شناسانیده میشود. خبرنگاران و رسانه جهت پوشش همه جانبه مسایل به مناطق تحت نفوذ طالبان سفر نموده است و پوشش طالبانی قضیه را هم داده اند. اینکه چرا طالبان یک خبرنگار افغان را که بار ها به هلمند سفر نموده بود اسیر نگهداشته است سوالی است که تصورات زیادی را برانگیخته است.

این پنج تن رها شده گان که شامل شخضی مشهور به" استاد یاسر" میشود، هفته گذشتهء از زندان رهایی یافتند. به اساس، یک پیام انترنیتی که به یاسر نسبت داده شده، آمده است که او به زود ترین فرصت به جبهه افراطیون خواهد پیوست و "با دو سلاح جهاد را برضد اشغالگران و کافران آغاز خواهد کرد". آزادی این پنج تن در برابر خونبهای یک خبرنگار ایتالیائی گرفته شد، این خبرنگار، بعد از پانزده روز حبس نزد طالبان، تبادله گردید. در گزارش هایی که به ملا دادالله، یکی از فرماندهان مشهور طالبان نسبت داده شده است، او رضایت اش را از این تبادله ابراز نموده و تهعد نمود که تلاش های رباینده گی را افزایش خواهد داد. او افزود حالا که برادرش به او پوسته است او مدتی چندی را مرخصی خواهد نمود.

این نخستین باریست که آشکارا زندانیان با طالبان تبادله میگردد. این تبادله، برمبنای فشارشدید دولت ایتالیا بالای حکومت کرزی، صورت گرفته است. خط مشی دولت افغانستان تا حال این بوده که " ما با دهشت افگنان و طالبان مذاکره نمیکنیم" اما این خط مشی، مثل خود حکومت کرزی، لرزان، است. امید ما اینست که از هیچ تلاشی، همان طور که در رهای دانیل دریغ نشد، در قسمت اجمل هم نگردد.