Showing posts with label poem. Show all posts
Showing posts with label poem. Show all posts

Saturday, May 13, 2017

Hope

How far to grapple,
            Shaking hands
                        Reaching fingers
                                    Dirt and nails
Reach far to eternal
                        Not the solution
                                    Not the climax
                                                The return

The substance of effort on the path to hope

Confluence of insight into my fellows

Over
            Branch of hope the bearings
                                                          Found
Over
            Matter stringed together my lead
                                                                  Found
Over
            The bodily impasse of being

I long for abyss some portal may

                                                     Found

Sunday, December 11, 2016

Absence

Over branch of hope the bearings found
Over matter stringed together my lead found
Over the bodily impasse of being 
I long for abyss some portal may found

Tuesday, December 06, 2016

استحکام اعتبار در هویت بی وطنی


ما که از قید وطن بیگانه ایم
چون نگه نور دو چشمیم و یکیم
از آلمان و چین و افغانیم ما
در جهان مثل می و مینایم ما
تا نژاد و نسب بود مشرق تا به مغرب بود 
تا وطن و یثرب بود آمل و مقتدر بود
امتیازات نسب را پاک سوخت
آتش عشق این خس و خاشاک سوخت
چون گل صد برگ ما را بو یکیست
عشق است جان این نظام و یکیست
شور عشق در نی خاموش من
می تپد صد نغمه در آغوش من
در تپید دمبدم آرام من
گرم تر از صبح محشر شام من
ابر عشق است و من بستان او
تاک من نمناک از باران او
چشم در کشت محبت کاشتم
از تماشا حاصلی برداشتم
خانه عشق از هر عالم خوشتر است
خندان شهری که آنجا دلبر است
کیفیت ها خیزد از صبهای عشق
هست هم تقلید از اسمای عشق
عاشقی؟ خوش آمدی به شهر ما

ملکی آزاد از همه تقلید ها
اندکی اندر حرای دل نشین
ترک خود کن سوی عالم گزین
محکم از شوق شو سوی خود گام زن
لات و عزای هوس را سر شکن
لشکری پیدا کن از استکبار جهان
جلوه گر شو بر سر مارقان عشق

Sunday, October 30, 2016

عاشق و آتش


عـــاشق آن  باشد  که  چون  آتش بود  ــ   گـــرم رو و سوزنـــده و سرکش  بــود
عــاقبت  انـدیش  نبـــود  یــک  زمــان  ــ   درکشد خوش خوش بر آتش صد جهان

 کس دریـــن  وادی  بجـــز آتش  مــباد  ــ   وان که آتش نیست عیشش خوش مباد